Facebook Instagram YouTube

One Night, Two Shows

Er was eens een politiek partijtje in Oostenrijk die voor hun verkiezingscampagne schrijvers, dichters en kunstenaars afschilderde als nutteloze parasieten. Het was in de vrolijke jaren negentig waarin extreem rechts slechts een hardnekkig Oostenrijks nostalgisch verschijnsel leek te zijn. Het VPRO’tje, toen nog de breed geaccepteerde avantgardistische waakhond van het publieke bestel, maakte er een documantaire over die eindigde in Berlijnse club waar Oostenrijkse muzikanten zich bezighielden met heftige TECHNO. Op de vraag van de journalist waarom de muzikanten geen geëngageerd geluid lieten horen tegen het politieke partijtje in hun thuisland antwoordde een van de muzikanten dat TECHNO voor hem juist de meest politieke stellingname was die hij zichzelf in deze kon voorstellen. En dat antwoord ben ik nooit vergeten. Enige jaren later blijkt het nostalgisch verschijnsel extreem rechts niet slechts een Oostenrijkse folklore te zijn, maar een breed geaccepteerde waakhond van een truttige Europese cultuur die zich vooral beroept op z’n Romantische 19de eeuwse wortels waaruit ja toch de meest prachtige muziek, kunst en architectuur uit voort kwam. En weer worden, nu op grotere schaal, hedendaagse kunstenaars, dichters, schrijvers en zelfs architecten afgeschilderd als nutteloze parasieten. Bovendien vertegenwoordigen zij, in de ogen van de breed geaccepteerde waakhond, de elite die de Europese cultuur heeft overgeleverd aan de barbaren uit het oosten en de goddelozen uit donker Afrika. Er is natuurlijk verzet. Verontwaardigd omarmen veel kunstenaars het engagement, schrijven dichters pamfletten over verdraagzaamheid en ontwerpen architecten democratische gebouwen die de breed geaccepteerde extreem rechtse waakhoud koest moeten houden. Een kleine groep beroept zich op het nutteloze. Vrij improviserend lijken zij zich te onthouden van ieder politiek commentaar. En dat is de meest politieke stellingname die ik me vandaag de dag kan voorstellen: Vrije improvisatie. FREE IMPROV. Dat is de stok waarmee Koffie & Ambacht die verdomd stinkende waakhond terug in z’n hok slaat.
Zaterdag proberen we het weer. One night – Two shows – Two trio’s – Top Free Improv. Geschiedenis in de bar. Met onder andere AB BAARS !!! HELD van het WEERBARSTIG GELUID ! Speelde met talloze musici en groepen, waaronder Anthony Braxton, Cecil Taylor, Tristan Honsinger, Sonic Youth !! Maar ook SHAY HAZAN, ALEKSANDAR SKORIC en JOHN DIKEMAN plus ONNO GOVAERT, ULDIS VITOLS en ja AB BAARS Amsterdamse TOP in Rotterdam ZUID W E E R B A R S T I G
Zaterdagavond. Van 20:00 tot 23:00. One night / Two shows / Two Trio’s. En geschiedenis zal het worden. Kom ! Koffie & ambacht probeert den geest levend te houden... de geest die wat mij betreft nooit meer terug in de fles te krijgen is Potverdikke Het WEERBARSTIG GELUID juist NU !